ΣΕ ΠΡΟΣΜΕΝΩ !

Μια σταγόνα της βροχής στο τζάμι αργοκυλάει

Και είμαι αυτός που από καιρό εσένα αναζητάει

Σαν τον αιχμάλωτο αετό που  μόνος φτερουγίζει

Και  γύρω  γύρω στο μηδέν  πάλι ξαναγυρίζει  …

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι αυτό που θάρθει

Και στην έξοδο κινδύνου μια κουκίδα μες το χάρτη

Σαν σπουργίτη της αυγής που σε ζητάει

Χάθηκε μέσα στη βροχή δεν έχει που να πάει  …

Πάλι να ξέρεις καρτερώ στα βάθη της ερήμου

Δεν έχει  δρόμο η μοναξιά  στην έξοδο κινδύνου

Δεν κάνει η θάλασσα νερά όταν δεν την ζορίζεις

Κράτησε την αγάπη μου μην κλαις και την ξεφτίζεις  ..

Ο έρωτας στην ξενιτιά  αγριεύει όταν τον βρίζουν

Και τα πουλιά την άνοιξη στο σπίτι τους γυρίζουν

Κι εδώ που τώρα είναι απλά κι όλα στα βήματα σου

Ρίξε στη λήθη  πια το χθες άνοιξε τα φτερά σου  …