ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ !


Δεν με νοιάζει που πας και τι κάνεις
Σαν ταινία βωβού σινεμά
Ο έρωτας σου μου δείχνει πρωτάρης
Περπατάει σκυφτά μοναχός στα τυφλά …

Μην ξεχνάς άμα δεις την αγάπη
Να τις πεις πως την ψάχνω κι εγώ
Κι αν στο δρόμο την βρεις στην ομίχλη
Να την φέρεις  μετά απ εδώ  …

Οι ανέραστοι θα κάνουν θέμα
Γύρω σκοτάδι και στη μέση ερημιά
Στην παρέα  πετάς κάποιο  ψέμα
Η  παρέα καρφιά  και οι γνωστοί τσιμουδιά …


Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Σ ΑΝΑΖΗΤΩ !



Θέλει η καρδία μου να σε βρει να ψάξει
Όπως το χώμα που ζητάει τη βροχή
Μαζί ξέρεις θα βρούμε κάποια λύση
Σκάρτη η ζωή που είναι μοναχή  …

Ο χρόνος αργά αργά τι θα μας δείξει
Όπως στο σίδερο που βγαίνει η σκουριά
Μα αν ήξερες πως σε έχω αγαπήσει
Δεν θα την άφηνες αυτήν την αγκαλιά  ….

Θέλω απόψε την ανάσα μου να αγγίξεις
Μισή ζωή δεν θέλω πια να ζω
Θέλω την αύρα σου αυτή μου έχει λείψει
Μη με κοιτάς που κάνω το χαζό  …

Νοιώθω πως θέλεις να γυρίσεις
Όμως δεν βρίσκεις λόγια να το πεις
Ούτε κι εσύ τα όνειρα θα αφήσεις
Να είναι μόνα τους στα λόγια της ντροπής  …

Όπως η μάνα που ζητάει τα παιδιά της
Ψάχνεις να βρείς ένα χαμένο ουρανό
Ουράνιο τόξο να σε βρεί να σε αγκαλιάσει
Να βγει το όνειρο ξανά αληθινό  …


Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

ΜΙΛΑ ΜΟΥ !



Τα σύννεφα χαμήλωσαν χωρίς να τα καλέσεις
Τα όνειρα σου θύμωσαν που δεν με θέλεις πια
Τι το θελες το όνειρο χωρίς να το διαλέξεις
Και οι αναμνήσεις τώρα πια σου κανουνε ζημιά  …

Είναι πολλά  και  άχρηστα αυτά που έχεις μαζέψει
Σε δύσκολο αδιέξοδο χωρίς ούτε ένα φως
Και πώς να θέλεις η καρδιά όλα να τα αντέξει
Να στάζει αίμα η σιωπή κι αναρωτιέσαι πως  …

Τώρα δεν έχεις ουρανό για να τον ζωγραφίσεις
Ότι σε ερωτεύτηκε το πήρε ο βοριάς
Η αγάπη που σε έντυσε διπλά θα την μισήσεις
Ξεθώριασε το χρώμα της  κι εσύ δεν μου μιλάς   …

Παγώνουν οι χειμώνες σου μάρτυρες απ τα λάθη
Μα μην κρυφτείς στην χίμαιρα του άλλου σου εαυτού
Ακόμα κι αν η θάλασσα είναι απαλή σαν χάδι
Θα σε ρουφήξει η δίνη της στο βάθος του βυθού  …


Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ !



Εγώ δεν θέλω πια  να αργοπεθαίνω
Με λιποτάκτες και αγνώστους ποιητές
Και ούτε οι άλλοι  να με λένε τρελαμένο
Να ονειρεύομαι τα όνειρα του χθες  …

Στο άγριο κύμα το αλαφιασμένο
Να βλέπω γύρω τα παιδιά της γειτονιάς
Να πάω μπροστά μα όλο πίσω  μένω
Σε παραμύθια ευτυχίας και χαράς  …

Μες την καρδία μου  τώρα έχω τρικυμία
Και βλέπω μες στο βάθος πειρατές
Θέλω να διώξω αυτή μου την ανία
Με λιποτάκτες  άγνωστους του χθες  …

Δεν θέλω πια αγάπες μεθυσμένες
Που είναι ξέμπαρκες και μελαγχολικές
Ξέρεις πως πάντα εσένα περιμένω
Και γράφω  στίχους που μιλούν για Κυριακές  …

Λίγο παράξενα και παραπονεμένα
Στιχάκια ευτυχίας και χαράς
Λόγια που δεν θα παν χαμένα 
Και θα σε αγγίξουν στο μέρος της καρδίας  …


ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…