ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

ΣΚΕΨΕΙΣ !



Αυτά που η μνήμη ξέχασε να πει
Και η Άνοιξη κουράστηκε να φέρει
Ζητάς με ένα παράπονο βαθύ
Να ξαναγίνει στην καρδιά σου καλοκαίρι …

Μυρίζει πια το χώμα απ τη βροχή
Και τον παράδεισο για πάντα έχεις χάσει
Τώρα παλεύεις σε μια σκάρτη διασκευή
Που στο μυαλό σου έχεις συσκευάσει 

Παιχνίδια του μυαλού που έμειναν εκεί
Κλεισμένα σε αζήτητο συρτάρι
Να περιμένεις να έρθει  πάλι Κυριακή
Να έρθει πάλι η πλήξη  να σε πάρει …

Να ταξιδέψεις στα στέκια τα  γνωστά
Κρατούμενος σε κάποια εξορία
Να κομματιάζεται  σκέψη στη στιγμή
Όπως τα ματ διαλύουν μια πορεία  …

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

ΣΕ ΓΥΡΕΥΩ !


Στη λεπτομέρεια την ύστατη στιγμή
Στην κάθε σκέψη που διακόπτει τη ροή
Και σαν κοχλίας που γυρίζει διεστραμμένα
Σε έναν ατέρμονο χορό γυρεύω εσένα …

Στις στέγες που η βροχή παίζει κρυφτό
Κι εγώ δεν έχω κάτι ακόμα να σκεφτώ
Και δεν με νοιάζει αν εσύ σκέφτεσαι εμένα
Σε μια γκριμάτσα που γελάει όταν πονά αφηρημένα …

Στα ροκ τραγούδια και στις ενοχές
Τώρα οι μέρες μου δεν έχουν Κυριακές
Στην αφασία γενικά του διπλανού
Εγώ να θέλω μα να είσαι αλλουνού …

Απλά παιχνίδια διαρκώς διασκορπισμένα
Γυρεύω εσένα αλλά μέσα από μένα
Στις αποδράσεις με καπνό χωρίς φωτιά
Μα εσύ κοιτάς απ τη δική σου τη σκοπιά …

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

ΝΕΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ !



Σου έδωσα και πάλι μια νέα ευκαιρία
Μη μου ζητάς και νέα προθεσμία
Που σαν τον  κλεφτή σπάει τη μοναξιά
Δίνοντας στο χρόνο μια σπρωξιά  …

Θέλω να ξημερώσουμε παρέα
Μαζί να δούμε όλα τα ωραία
Μαζί να πάμε πάλι στην ευθεία
Και σ αγκαλιάζω με τη δική μου νοσταλγία …

Πάλι σε ψάχνω  σε όλα τα στενά
Στα καταφύγια του νου δεν είσαι πουθενά
Μα πια θα βάλω παύλα και τελεία
Αυτή θα είναι η δική μου τιμωρία …

Να τρεμοπαίζει  η φωνή μου στα χαμένα
Να ψάχνει άγγελο με ολόλευκα φτερά
Μα τώρα πια θα βλέπω μόνο εμένα
Και όχι σαν  επαίτης  στη σειρά  …


Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

ΑΛΛΟΘΙ !



Κοιτάζω μες τα μάτια τον καθρέφτη
παιχνίδι κάνω πια με τις σκιές
άδικα ψάχνω για να βρω αυτόν τον φταίχτη
ταξίδι πάλι σε άγονες γραμμές …

Μέσα στα μάτια μου χορεύουνε
τυφλές οι ψευδαισθήσεις
τρελό πάρτι κάνουνε οι ένοχες
μου λένε κάποια μέρα θα γυρίσεις
μα ο δρόμος μου δεν έχει πια στροφές …

Να σπάσω θέλω τούτη τη βιτρίνα
και δεν ακούω άγνωστες φωνές
η μοναξιά μου πια δεν είναι ρήγμα
και οι ψευδαισθήσεις μου δεν έχουνε τροφές …

Οι φαντασιώσεις μου στην μέση  του Ονείρου
στον τοίχο χαλασμένο εκκρεμές
κι εγώ να κάθομαι  στην άκρη του απείρου
να μην αισθάνομαι  καθόλου ενοχές 



ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…