Ήρθες και πάλι να μου πεις χαράματα και κάτι
Μα γκρέμισες τα όνειρα στο πρώτο σκαλοπάτι
Στα μάτια εγώ σε κοίταζα μα έβλεπες αλλού
Μέσα σε άναρθρες κραυγές με ίχνη πανικού …
Ξεθύμαναν οι σκέψεις σου εκεί στην προκυμαία
Τα χάδια σου απρόσκλητα στα πρόθυρα της λήθης
Και δεν με νοιάζει κι αν κρατάς εσύ λευκή σημαία
Στα πεζοδρομία του νου στα όνειρα της τύχης …
Εγώ δεν ξέρω να μισώ κι ούτε να σε μπερδεύω
Κι ούτε βλέπω τον έρωτα σε σκοτεινή πλευρά
Ήθελα πάντα το μυαλό μόνο να προστατεύω
Μα εσύ τις κάνεις τις βουτιές σε βρώμικα νερά …
Σαν μια ιέρεια του έρωτα που σέρνει το χορό της
Εκεί που πάω δεν μπορείς μη σου ζητάω πολλά
Σαν πεταλούδα που ζητά πάντα το άλλο μισό της
Σε ήθελα ολόκληρη και να περνάς καλά …