Βάζω ένα τέλος σε αυτή την ιστορία
Να σε αντέξω άλλο τώρα δεν μπορώ
Θα κάνω στάση σε καινούργια αφετηρία
Και από το δικό σου δρόμο πια αποχωρώ …
Έχω αλλάξει στο δηλώνω να το ξέρεις
Πήρα απότομα ανάποδη στροφή
Και μην ζητήσεις πίσω να με φέρεις
Στο δρόμο το δικό μου δεν υπάρχει επιστροφή …
Μεγάλωσα και γέμισα σοφία
Και αυτό δεν είναι καν προσωπικό
Μα αυτό που νόμιζα για ευτυχία
Ήτανε κάτι μικρό παροδικό …
Κάπου μπερδεύτηκα στα λόγια και τις πράξεις
Σε μια εποχή που ήθελα τροφή
Σηκώνω όμως την παντιέρα μου και πάλι
Και στο δηλώνω δεν υπάρχει επιστροφή …
Θυμάμαι τον παλιό τον εαυτό μου
Και στη ζωή μου κάνω πια λογαριασμό
Ξανά ακούω πάλι το σφυγμό μου
Έχω κι εγώ σαν άνδρας εγωισμό …
Τώρα θα ζω με κόντρα τη ζωή μου
Για να είμαι σίγουρος σαν άνθρωπος πως ζώ
Κι αν στάζει αίμα ακόμα η πληγή μου
Σφυρίζω αδιάφορα και σιγοτραγουδώ …