ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

ΜΕ ΓΕΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ !


Μας κουρέψανε το χρέος
Θα είμαι τώρα ποιο ωραίος
Γιατί θα γλεντώ συνέχεια
Έξω φτώχια έξω ντέρτια 

Τώρα πιά δε θα χρωστάω
Σαν χαζός  χαμογελάω
Γιατί σώθηκε η πατρίδα
Κι εγώ ψήνω μια σφυρίδα 

Ε ρε γλέντια που θα κάνω
Πάντα θα είμαι από πάνω
Γιατί είμαι ευρωπαίος
Και ας μου έκοψαν το π…(χρέος) …

Μας εκούρεψαν την κόμη
Και δεν ζήτησαν συγνώμη
Το έκαναν για το καλό μας
Μα γελά κι ο διπλανός  μας  ….

Τώρα πια δεν θα χρωστάμε
Και θα έχουμε να φάμε
Μα άδεια πάλι η κατσαρόλα
Αφού μας τα πήραν όλα …

Σαν δεν ντρέπεστε γαϊδούρια
Θα σηκώσω  τα κουμπουρια
Θα σας πάρουμε φαλάγγι
Έξω Γερμανοί και Φράγκοι …

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

ΟΠΤΑΣΙΑ !


Ταξίδια σχεδιάζω σε δρόμους  φυγής
τα ίχνη να  σβήνει ο ήχος της βροχής
η εικόνα σου μόνο  μου  κρατούσε συντροφιά
μα τώρα μου λείπεις  είμαι μακριά …

Εικόνες κοιτάζω και σκέψεις
  μετρώ
κι εσύ να μου λες γλυκά  «σ αγαπώ»
σε δρόμους σε ψάχνω  μα δεν είσαι εκεί
να νοιώθω πως είμαι σε μια φυλακή …

Το ράδιο παίζει γλυκιά μουσική
κι εγώ να νομίζω πως ειν Κυριακή
θυμάσαι πως πάντα σε κρατούσα αγκαλιά
τους φόβους να διώχνω  με χιλιάδες φιλιά  …

Αγάπη να σπέρνω μες τη σιωπή
τα λόγια σωπαίνουν δεν ειν Κυριακή
στο τζάμι η ανάσα να κάνει ρωγμές
μα τώρα τελείωσαν αυτές οι γιορτές …

Μπορεί να σε νοιώθω καθώς μου μιλάς
λευκό το φουστάνι που απόψε φοράς
λυτά τα μαλλιά σου με νάζι σκορπάς
τα χείλη να τρέμουν καθώς με φιλάς …

Ένα σου γέλιο σε μια λάθος στιγμή
σε  πήρε το σύννεφο και ήρθε βροχή
έλα απόψε σ αυτό το χορό
σε πιάνω απ το χέρι σαν να σαι μωρό  …

Σου δίνω το χέρι σαν να σαι παιδί
και δεν θα φοβάσαι κανείς μην μας δει
τα λόγια φυτεύω σε στείρες σιωπές
θα δώσουμε  χρώμα σε μέρες λευκές …

Απόψε με φέρνεις ξανά στη ζωή
σκουπίζω το δάκρυ να φύγει η βροχή
σου πιάνω το χέρι και πάλι δειλά
αγάπη μεγάλη σε βρήκα ξανά  … 

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ !



Της αγάπης ο δρόμος  μπροστά μας περνά
αδέσποτη σφαίρα που στο δρόμο γυρίζει
φανάρια και φώτα είναι ανοιχτά
βαθιά μες τη νύχτα μια σειρήνα σφυρίζει …

Η ζωή που περνά και τα
  χρόνια μετά
ξαφνικά είμαστε μόνοι σε μια άγνωστη χώρα
Σου φωνάζω να κοίτα  σε στηρίζω πιστά
μη χαθείς μη σε πάρει και πάλι η μπόρα 

Ότι κι αν ζήσουμε δικό μας κι αυτό
κι ότι κι αν  χτίζουμε στη φύση αντέχει
γιατί της μοίρας μας ήταν γραφτό
μεγάλο  κατάστημα που όλα τα έχει 

Αυτή η αγάπη  ζωντανούς μας κρατά
το οξυγόνο μας μες τον αέρα
και ο καιρός να αλλάζει ξανά
τα χιόνια να  λιώνουν γιορτάζει η μέρα …



Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΠΑΓΩΝΙΑ !



Εσύ δεν με  καταλαβαίνεις
κι εγώ πώς να σου εξηγώ 
τρέχω και δεν με  προλαβαίνεις
είμαι μπροστά από καιρό  …

Είναι απλό αυτό που νοιώθεις

μα να το νοιώσω δεν μπορώ 
λες πως σου φταιν οι περιστάσεις
μα εγώ κρατώ πια αποστάσεις  …

Στο παρελθόν δεν ξεφυλλίζω
ξεθώριασε τώρα και αυτό
την παγωνιά μου ξεμυαλίζω
να την ζεστάνω προσπαθώ  …

Κάτι μπήκε ανάμεσα μας
ίσως μια δυνατή βροχή
ξεψύχησε πια η φωτιά μας
και ας ήταν μόνο στην αρχή …

Τη διάβρωσε η υγρασία
και η ομίχλη των καιρών
ασπρόμαυρη φωτογραφία
που μουτζουρώνει το παρόν …

Μας έφταιξαν οι περιστάσεις
το χιόνι που έγινε βροχή
ξεχείλισε ο καταρράχτης
φτιάχνω ζωή απ την αρχή  …

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…