ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΙ ΒΑΣΙΛΗ !!!



Άγιε μου καλέ Βασίλη
Με παράπονο στα χείλη
Θέλω γράμμα να σου γράψω
Μα φοβάμαι μήπως κλάψω…

Πρόσεχε αυτή τη χώρα
Γέμισε την μ άγια δώρα
Δίωξε τους πολιτικούς
Δεν αντέχω άλλο με αυτούς …

Δώσε μας μια ευκαιρία
Μ έχει πιάσει απελπισία
Έχουμε γεμίσει χρέη
Και γελάνε οι ωραίοι…

Δώσε μας την ευλογία
Να γελάμε μ ευτυχία
Φρόντισε κι όλους τους άλλους
Όχι μόνο τους μεγάλους…

Φρόντισε όλους τους φίλους
Γιατί έχω μόνο λίγους
Είναι οι ξεχωριστοί
Στη ζωή οι διαλεχτοί

Ένας ένας διαλεγμένοι
Πάνω απ όλα αγαπημένοι

Φέρε μας και λίγο χιόνι
Να το δούμε απ το μπαλκόνι
Στείλε μας και άλλα δώρα
Αι Βασίλη κάντο τώρα…

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !



Μέρα αγάπης μέρα χαράς
Τώρα Χριστούγεννα είναι για εμάς
Μέσα στο κρύο  και μες το χιόνι
Μικρό κορμάκι που δεν κρυώνει …

Χριστέ μου ήρθες για να μας σώσεις
Και από το κακό να μας γλιτώσεις …
Είναι Χριστούγεννα τώρα για εμάς
Μέρα αγάπης μέρα χαράς…

Είναι Χριστούγεννα πάλι απόψε
Μικρέ Χριστέ μας τη θλίψη δίωξε
Φέρε ειρήνη μες τις καρδιές μας
Χίλιες ευχές οι αγκαλιές μας …

Μικρέ Χριστέ για εμάς γεννηθεις
Πάρε μακριά τη σκιά της θλίψης
Μέρα αγάπης μέρα χαράς
Τώρα Χριστούγεννα είναι για εμάς …

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΟΝΕΙΡΟ !

Το στιχάκι έγραψαν!
Nina Mag.


 
Δεν την μπορώ τη συννεφιά
ούτε και το σκοτάδι

να ανάψουν Φώτα ολοταχώς

να λάμψει αυτό το βράδυ !!!


Μεγάλωσα στη  μοναξιά
μεγάλωσα στη νύχτα
μα τώρα πια δεν τα μπορώ

μες τον καιάδα ρίχτα....

Μεγάλωσα  στη συννεφιά
μ έθρεψε το σκοτάδι ,
έλα κοντά μου ξάπλωσε
να βγει τούτο το βράδυ …

Εγώ μαζί σου  θα είμαι εκεί
τη μοναξιά  να διώξω ,
θα σ αγκαλιάσω με φιλία
κι αγάπη θα σου δώσω …

Ξέρεις φοβάμαι να στο πω
ίσως να μην αντέξω

γιατί με μαύρα δάκρυα

δεν θέλω να σε βρέξω ....

Κι όταν σε δω θα φοβηθώ
θα ξαναφύγω πάλι,
δεν θέλω αλλά δάκρια
σε τούτο το κεφάλι …

Ζήνα μου το κεφάλι σου
μόνο χαρές γνωρίζει

μη φύγεις από δίπλα μου

πόνος μη μας χωρίζει ...

Τα δάκρυα σου στέγνωσα,
τα δάκρυά σου πήρα,
δίπλα μου πάντοτε κρατώ
κι έναν. .ανεμιστήρα.

Είν' η αλήθεια μάτια μου
μπροστά σου και το ξέρεις..
τη κάμαρή μου ζέστανε
ακόμα που αντέχεις
γιατί τα χρόνια τρέχουνε κι αύριο δεν θα μ' έχεις!

Τα δάκρυα θα ναι  καυτά
σαν πέσουν στο κορμί σου

θα σκοτεινιάσει ο ουρανός

θα χάσεις τη φωνή σου ...

Κάλλιο να μείνω άλαλη,
να είμαι ένα ψάρι,
παρά να ζω στη στέρηση,
να χάνω το φιλί σου!

Νίνα τα ψαριά δεν μιλούν
μα έχουν άλλη χάρη

και η κίνηση τους μαγική

και ποιος θα τους την πάρει ?

Πριν λίγο ένα έφαγα,
τη νοστιμιά τους ξέρω,
μα σε ρωτώ Νικήτα μου,
γιατί να υποφέρω,

Κι όταν μετά θα ξανάρθεις ,
να μ αγκαλιάσεις πάλι ,
θα λάμψει ο ουρανός ξανά
και θα με πιάσει ζάλη

Σαν σου μιλώ για όνειρα
και μια ζωή μαγεία,
μα εσύ στη γη πάνω πατάς
χωρίς ευδαιμονία!

Μέσα στα όνειρα αυτά
να ξέρεις δεν χωράω

ούτε στο ίδιο το στενό

μαζί σου περπατάω .....

Πίσω ποτέ δεν έκανα
κι εσύ καλά το ξέρεις,
δώσ' μου το χέρι σου γλυκά
και πάψε να υποφέρεις

Γιατί η ζωή είναι μέσα σου,
μα εσύ ούτε καν τη βλέπεις,
γιατί τα μάτια σου στεγνά
κι έπαψες πια να αντέχεις

Αν υποφέρω στη ζωή
δικός μου είναι ο πόνος

θέλω να είμαι μόνος μου

δικός  μου και ο δρόμος ....

Διαβάτη που είσαι μοναχός .
τον δρόμο σου τον χάνεις,
 χωρίς συντρόφους να βρεθείς ,
 ξημέρωμα δεν φτάνεις

Φύγε λοιπόν, παράτα με
μόνη μου να γυρνάω,
τις νύχτες σαν θα σε σκέφτομαι
ότι σε ακουμπάω

Θα ΄γίνομαι αερικό
στον άνεμο η άμμος,
θα μπαίνω μέσ' τα μάτια σου
κι όλα θα στα χαλάω

Την άμμο αυτή εγώ
θα ψήσω σε καμίνι

να γίνει όμορφο γυαλί

η αγάπη μου να πίνει ...

Μπερδεύτηκε ο λογισμός,
μ' αυτά που όλοι ακούμε
και έχει στερέψει η έμπνευση
τι άλλο πια θα δούμε!!!!!!

Δεν ξανακάνω όνειρα
και ελπίδες που δεν φτάνω
από βραδύς τα χαίρομαι
μα το πρωί τα χάνω!!!!

Δικά σου είναι τα όνειρα
δικές σου και οι ελπίδες

ουράνιο τόξο θε να βγει

μετά από καταιγίδες....

Φίλες  μου όνειρα γλυκά
στέρεψε πάλι η σκέψη

και από όλα τα στιχάκια σας
Ποιος  θέλει  να διαλέξει  …

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

ΜΟΝΑΞΙΑ !

Δεν την μπορώ τη μοναξιά
Δεν θέλω να σε χάσω
Το άπιαστο θα κάνω απτό
Και στο ζενίθ θα φτάσω 

Δεν την μπορώ τη μοναξιά
Σαν έρχεται το δείλι
Νοιώθω να τρέμω σαν κερί
Σαν φλόγα από καντήλι 

Τότε με πιάνει πανικός
Φοβάμαι στα όνειρα μου
Τρέμει σαν φύλλο η καρδιά
Παγώνει η αγκαλιά μου 

Τι να του πεις του μοναχού ?
Πώς να τον ηρεμίσεις?
Τι λόγια εσύ να βρεις
Μόνο μην τον αφήσεις ?

Δεν την μπορώ τη μοναξιά
Δεν θέλω να σε χάσω
Να άπλωσε το χέρι σου
Λιγάκι να σε φτάσω 

Δεν την μπορώ τη μοναξιά
Γιατί έχει χρώμα μαύρο
Τρομάζω στην εικόνα του
Αγάπη εγώ που θα βρω ?

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ΓΚΡΕΜΙΖΩ ΟΝΕΙΡΑ !

Τα όνειρα μου  γκρέμισα
Για να τα χτίσω πάλι
Να ξεκινήσω απ την αρχή
Να βρω αγάπη άλλη …

Τα όνειρα μου  τα παλιά
Ήταν ρωγμές γεμάτα
Όμως σ αυτά χαράμισα
Τα όμορφα μου νιάτα …

Πίστεψα όρκους ψεύτικους
Ψεύτικες υποσχέσεις
Δεν χτίζονται τα όνειρα
Μόνο  με φρούδες λέξεις …

Τα όνειρα γκρεμίζονται
Σαν πύργοι καταρρέουν
Σαν τους φελούς μες το νερό
Που μόνο επιπλέουν  …

Τίποτα πούναι ψεύτικο
Στον χρόνο δεν αντέχει
Το παρασέρνει ο άνεμος
Και σαν κλαδάκι  τρέχει …

Γκρεμίζω όλα τα όνειρα
Θέλω να χτίσω άλλα
Ξεφεύγω απ όλα τα μικρά
Θα φτιάξω πιο μεγάλα …

Σαν φοίνικας θα γεννηθώ
Ξανά μέσα από στάχτες
Θα βγάλω από μέσα μου
Τις σκέψεις μου τις σκάρτες …

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

ΕΣΥ !

Την ώρα που έπεσε η καρδιά μου μες το χώμα
και σκέφτηκα πως όλα έχουν τελειώσει 
εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα
εσύ μου ανάστησες πάλι το σώμα  …

Εσύ ήρθες και μου έπιασες  το χέρι
όταν δεν με ένοιαζε καθόλου πως θα ζήσω
ουράνιο τόξο μέσα  την καταιγίδα
το παρελθόν τώρα πια θ αφήσω πίσω  …

Εσύ η αφή εσύ το χάδι 
που η ζωή μου απαιτούσε
άναψε Φώτα στην καρδιά μου
και που η ανάσα μου  ζητούσε …

Εσύ το άλφα μου και το ωμέγα 
εσύ η απρόσμενη ευχή
ασπίδα στη ζωή μου και ομπρέλα
μεσ΄ των ματιών  μου τη βροχή …

Εκεί που νόμιζα πως μπήκε η τελεία

και ήμουν έτοιμος όλα να τα αφήσω 
εκεί που χάθηκε η πίστη στη φιλία
έφερες ήλιο στη ζωή μου να αντικρίσω  …

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Πωλούνται όνειρα !


Εδώ πωλούνται όνειρα
Με φρούδες τις  ελπίδες
Θαλασσοπόρος στη ζωή
Και μες τις καταιγίδες …

Πωλείται αγάπη στη στιγμή
Η μήπως δεν πουλιέται?
Μήπως φωλιάζει στην καρδιά
Κι απάνεμα κρατιέται?

Τα όνειρα που χτίζονται
Στην άμμο σαν παλάτια
Εκεί μένουνε μόνιμα
Και γίνονται κομμάτια 

Εδώ πωλούνται όνειρα
Εμπρός έλα να πάρεις
Αγόρασε τις μετρητοίς
Κάνε ότι γουστάρεις  

Γίνε εσύ ο αρχηγός
Αφέντης με παράδες
Να κάνεις το κομμάτι σου
Στις όμορφες κυραδες …

Πωλούνται όνειρα εδώ
Στο βάθος έχει κήπο
Ακολουθείς τα βήματα
Και του κορμιού το χτύπο …

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…