ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Ξέρεις το άλλο μου μισό
Στα μάτια σου το βρήκα
Το ήπια όλο το κώνειο
Κι ένιωσα την πίκρα…


Έβαζες πάντα εμπόδια
Που έπρεπε να πηδήσω
Γιατί κοντά μου αγάπη μου
Θέλω να σε κρατήσω…


Μου ζήτησες τον ουρανό
Με όλα του τ αστέρια
Στον έφερα να τον κρατάς
Τώρα στα δυο σου χέρια…


ότι ζητούσες έκανα
κι ακόμα παραπάνω
γιατί είχα μάθει στη ζωή
ποτέ μου να μην χάνω…


μου ζήτησες όλη τη γη
τον ήλιο το φεγγάρι
κι εγώ ευθύς στ ακούμπησα
δίπλα στο μαξιλάρι…

όταν ξυπνήσεις να τα δεις
δεν σου χαλώ χατίρι
ήπια το δηλητήριο
γεμάτο το ποτήρι…

τώρα τι θέλεις τι ζητάς
τι πρέπει άλλο να κάνω
ήπια όλο το κώνειο
και τη ζωή μου χάνω…

ήπια το δηλητήριο
που έβαλες στο ποτήρι
ήταν δικό σου θέλημα
δεν σου χαλώ χατίρι…


Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Όταν σ αφήνω έρχεσαι
Κι όταν σε φτάνω φεύγεις
Ας ήξερα τι σκέφτεσαι
Και τι θεό λατρεύεις….


Σε νοιώθω σαν αερικό
Σαν ξωτικό της φύσης
Σου λέω πάλι έλα εδώ
Μόνο μη με αφήσεις…


Ξέρεις αυτό πως λειτουργεί
Σαν τη σκιά σου λέω
Σαν έρχεσαι εγώ γελώ
Και όταν φεύγεις κλαίω…


Σ ακολουθώ σαν τη σκιά
Και φεύγεις μακριά μου
Σε προσπερνώ μ ακολουθείς
Και έρχεσαι κοντά μου…


Ξέρεις τι λένε οι σκιές
Ξέρεις πως τραγουδάνε
Γιατί φωνή δεν έχουνε
Ποτέ τους δε μιλάνε…


Σαν μια σκιά είσαι και εσύ
Που μπήκες στη ζωή μου
κι όταν εγώ σου μίλησα
Μου πήρες τη φωνή μου…


Ψυχή δεν έχεις σαν σκιά
Μακριά θέλεις να τρέξεις
Κι εγώ να σε ακολουθώ
Κυνηγητό να παίξεις…


Παιχνίδι είναι η ζωή
Που εμείς το κυνηγάμε
Κι όταν θα δούμε τ Όνειρο
Τα πάντα τα ξεχνάμε..


Σαν τη σκιά σε κυνηγώ
Δεν ξέρω που βαδίζω
Σε χάνω πάλι ξαφνικά
Το μέλλον δεν γνωρίζω…











Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Καλώς όρισες ξανά
Στους κήπους της καρδιάς μου
Πάλι θ ανοίξω τα φτερά
Πάλι την αγκαλιά μου…


Ήρθες στο καταχείμωνο
Κι έφερες καλοκαίρι
Και τραγουδάνε τα πουλιά
σαν μου κρατάς το χέρι…


άνθησε το χαμόγελο
στα χείλη τα δικά μου
λιώσαν τα χιόνια μονομιάς
σαν γύρισες κοντά μου …


κράτα το χέρι της καρδιάς
τ αριστερό μου χέρι
και κοίτα αισιόδοξα
μικρό γλυκό μου ταίρι…


όλα διορθώθηκαν με μιας
με το χαμόγελο σου
λάμπει ο ήλιος μέσα σου
λάμπει το πρόσωπο σου…


είδες που σπάσανε οι σιωπές
και φάνηκαν τα λόγια
και λειτουργούν κανονικά
ελβετικά ρολόγια…


άλλαξες το είναι μου
έχτισες τα όνειρα μου
ουράνιο τόξο στην ψυχή
στη βαρυχειμωνιά μου…


ξέρεις είσαι η άνοιξη
κι εγώ το καλοκαίρι
και φτερουγίζει στην καρδιά
κάτασπρο περιστέρι…

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Με μια ματιά σου κοφτερή
Έκοψες τα όνειρα μου
Και μαχαιριά μου έριξες
Επάνω στην καρδιά μου…


Με μια σου λέξη παγερή
Πάγωσες το χειμώνα
Με έστειλες αδιάβαστο
Να περιμένω ακόμα…


Με αυτά τα λόγια της σιωπής
Που δεν καταλαβαίνω
Μ έκανες ανήξερο
Αν ζω η αν πεθαίνω?


Σου ζήτησα να μου μιλάς
Να ξέρω τι συμβαίνει
Με την ανυπαρξία σου
Ποτέ καλό δε βγαίνει…


Μ ένα φιλί του χωρισμού
Θα σ αποχαιρετίσω
Και μια σελίδα στη ζωή
Για πάντα θα την κλείσω…



Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ζηλεύω τον αέρα που σ αγγίζει
Περνάς σαν αστραπή
Και η καρδιά ραγίζει..


Ζηλεύω τον ήλιο
που χαϊδεύει τα μαλλιά σου
αλλού κοιτάς κι αλλού
χαρίζεις τα φιλιά σου…


ζηλεύω που τα βράδια
αγκαλιάζεις το μορφέα
κι όμως θα ήθελα
να είμαστε παρέα…


ζηλεύω τον καφέ σου
όταν πίνεις
και μια γουλιά εμένα δε μου δίνεις …


ζηλεύω όταν η βροχή
μουσκεύει το κορμί σου
και σαν ομπρέλα προσπαθώ
διαρκώς να είμαι μαζί σου…


ζηλεύω που σαν αερικό
περνάς από μπροστά μου
και δεν σε νοιάζει αν πονώ
που είσαι μακριά μου…


ζηλεύω όταν τα μάτια σου
αριστερά δεξιά κοιτάνε
και τα δικά μου μάτια μου
καθόλου δεν κοιτάνε…


ζηλεύω πολύ μα τι να πω
θέλω να ξέρεις
πάνω απ όλα σ αγαπώ!!!


Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Τώρα σκοτείνιασε νωρίς
Όπως και στην καρδιά μου
Βρέχει απόψε ο ουρανός
Τρέχουν τα δάκρυα μου…


Μη βρέχεις άλλο ουρανέ
Σβήσε την καταιγίδα
Να λάμψει ο ήλιος μέσα μου
Ν ανάψει η ελπίδα…


Δίωξε τα σύννεφα με μιας
Να λάμψει ο ήλιος πάλι
Και την αγάπη μέσα μας
Αμέσως να τη βάλει…


Μη βρέχεις άλλο ουρανέ
Κοίτα τα δάκρυα μου
Φοβήθηκε τα σύννεφα
κι έφυγε μακριά μου…


μη βρέχεις άλλο ουρανέ
στο λέω δεν πειράζει
στείλε αλλού τα σύννεφα
καθόλου δε με νοιάζει…


μη βρέχεις άλλο ουρανέ
βγάλε ουράνιο τόξο
τη θλίψη από τα μάτια μου
μακριά θέλω να διώξω…


δεν τα μπορώ τα σύννεφα
δεν τη μπορώ τη θλίψη
του ήλιου το χαμόγελο
πολύ μου έχει λείψει…

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Ένα ποτό για συντροφιά
Στα χείλη μου το δίνεις
Και με ρωτάς περίεργα
Να ήξερες τι πίνεις?


Τι είναι αυτό το μαγικό
Που έριξες στο ποτό μου?
Το ξέρεις ότι έχασα
αμέσως το μυαλό μου…


ένα ποτό καυτό γλυκό
με κέρασες απόψε
να με μεθύσεις δεν μπορείς
τη θλίψη όμως δίωξε…


έχει το χρώμα κόκκινο
κόκκινο σαν το αίμα
σε συγκλονίζει σαν το πιεις
κι αυτό δεν είναι ψέμα…


τι είναι αυτό που μου έδωσες
πες το μου να το ξέρω
στην καταιγίδα απανεμιά
αμέσως θα σου φέρω…


μήπως φαρμάκι μου έδωσες?
Να πιω και να γλιτώσεις
Γιατί είναι δύσκολο πολύ
Μακριά σου να με διώξεις …


Η μήπως νέκταρ των θεών
Έβαλες στο ποτήρι
Και μ έκανες να μη χαλώ
ποτέ σου το χατίρι…


ότι κι αν είναι θα το πιω
εγώ δεν θα δειλιάσω
ακόμα και αν τρελαθώ
και το μυαλό αν χάσω…



Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

ΛΟΓΙΑ ΣΙΩΠΗΣ !

Μόνο στα λόγια της σιωπής
Ταιριάζουμε ωραία
Δεν σου μιλώ δεν μου μιλάς
Μα κάνουμε παρέα…

Μόνο τα λόγια της σιωπής
Είναι αυτά που λένε
Όταν τα χείλη δεν μιλούν
Και τα δυο μάτια κλαίνε…


Τα λόγια είναι περιττά
Και δεν υπάρχουν λέξεις
Μιλάει μόνο η καρδιά
Τι λέξεις να διαλέξεις?


Διαλέγεις τότε τη σιωπή
Είναι εύκολος δρόμος
Όταν παγώνει το κορμί
Κι όταν σε πιάνει τρόμος…

Είναι ο ήχος της σιωπής
Μα με χειλάδες λέξεις
Σαν ένα παζλ που σκόρπισε
Και πρέπει να μαζέψεις …


Είναι τα λόγια της σιωπής
Που λένε αυτά που νοιώθω
Μα κοίταξε τα μάτια μου
Έχουν μεγάλο πόθο…


Τα λόγια είναι περιττά
Το κάνεις με κινήσεις
Τη γλώσσα όμως του έρωτα
Πρέπει να τη γνωρίσεις…


Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Όταν ακούσεις δυνατά
Τον ήχο της ψυχής μου
Τότε θα είσαι έτοιμη
Να νοιώσεις τη ζωή μου…


Όταν θα νοιώσεις δυνατά
Το χτύπο της καρδιάς μου
Θα γίνεις ένα στη ζωή
Ένα στα ονειρα μου…

Ακου τον ήχο που έρχεται
Απ της ψυχής τα βάθη
Ζήσε λοιπόν τ όνειρο
Μην κάνεις άλλα λάθη…


Ακου τον ήχο της καρδιάς
Αυτός θα σε οδηγήσει
Στο πορφυρό παλάτι μου
Κι εκεί θα σε αφήσει…

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Σήμερα έχει παγωνιά
Τη νοιώθω στο κορμί μου
Τρέμουν τα χέρια κι η καρδιά
Σαν χιόνι είναι η ζωή μου…


Στην παγωμένη ατμόσφαιρα
Μόνο ένα σημάδι
Μπορεί να κάνει την καρδιά
Να νοιώσει ένα χάδι…


Ξέρεις ένα χαμόγελο
Μια λέξη αγαπημένη
Είναι ανάγκη ζωτική
που η καρδιά προσμένει…


Μα εσύ κρατάς τα μυστικά
Μες το μυαλό κρυμμένα
Και ψάχνω τώρα να σε βρω
Μα ψάχνω στα χαμένα…


Έλα για λίγο να σε δω
Και κλείσε μου το μάτι
Θα είναι Δώρο θεϊκό
Θα είναι αυτό το κάτι…

Είναι το κάτι που ζήτω
Σαν ήλιος στην καρδιά μου
Να μου ζεστάνει την ψυχή
Τζάκι στα όνειρα μου…


Απόψε μου έλειψες πολύ
Πάγωσε όλο το είναι
Έλα και δως μου ένα φιλί
Στην αγκαλιά μου μείνε…


Μείνε κοντά μου μια στιγμή
Απόψε κάνει κρύο
Έλα και δως μου ένα φιλί
Μη λες ακόμα αντίο…

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Πάλι δεν έχω λογική
Δεν ξέρω τι να γράψω
Έχει στερέψει η μνήμη μου
Δεν ξέρω που να ψάξω…


Δεν έρχονται στα χείλη μου
Στιχάκια αγαπημένα
Δεν θέλω πια να βάζω εδώ
Τα χίλια ειπωμένα…


Θέλω κάτι αισιόδοξο
Να βάλω για να δείτε
Και μπράβο μέσα απ την καρδιά
Όλοι σας να μου πείτε….


Μα που ναι αυτή η έμπνευση
Όταν τη θέλεις φεύγει
Μοιάζει γυναίκα πονηρή
Που στη στιγμή ξεφεύγει….


Πάλι να γράψω δεν μπορώ
Δεν ξέρω πια τι φταίει
Έχει παγώσει η καρδιά
Και τίποτα δε λέει….


Είναι κενό στη μνήμη μου
Η ζάλη στο μυαλό μου
Είθε να αλλάξει στη στιγμή
Να είναι για καλό μου….


Δεν έχω ερεθίσματα
Κι εσείς δεν λέτε κάτι
Που να ξυπνήσει το μυαλό
Και να το δει το μάτι….


Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010


Θέλεις να δεις τι σκέφτομαι
Τι κάνω αυτή την ώρα?
Θέλεις να δεις τα μάτια μου
Αν δάκρυ βγάζουν τώρα?

Κοίταξε στον καθρέφτη σου
Εκεί θα δεις τι κάνω
Και τι είναι τ όμορφο
Που στη ζωή μου χάνω…

Σπάστον λοιπόν Τι τον κοιτάς
Ετούτο τον καθρέφτη
Αφού μες τα ματάκια σου
Πάντα με βγάζει ψεύτη…


Σε θέλω εδώ στα δύσκολα
Το χέρι να μου πιάνεις
Γιατί όταν είσαι πλάι μου
Στα σύννεφα με φτάνεις…


Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Έχεις δυο μάτια πράσινα
Χωρίς καμία έννοια
Και όλοι σε θαυμάζουνε
Μικρή μου ζαχαρένια…


Έχεις δυο χείλη κόκκινα
Που στάζουν πάντα μέλι
Και λένε στον καθ ένα μας
Ότι η καρδιά του θέλει….


Τα μάτια θέλω να κοιτώ
Τα χείλη να διαβάζω
Μικρή μου ζαχαρένια μου
Να ξέρεις σε θαυμάζω…


Κι οταν  κοιτώ τα μάτια σου
Και ζαλιστώ λιγάκι
Δώσε μου κάτι για να πιώ
Και πάρε το φαρμάκι…


Κι αν ζαλιστώ και πιο πολύ
Απ τα γλυκά σου χείλη
Δώσε μου μια αφορμή
Να λιώσω σαν σταφύλι…


Κι αν γίνω εγώ ο τολμηρός
Τα χείλη να φιλήσω
Τότε ένα χαμόγελο
στα χείλη σου θ αφήσω…


κοκκίνισες από ντροπή
μικρή μου ζαχαρένια
να μην σε νοιάζει τίποτα
και να μην έχεις έννοια…


σου το χα πει από καιρό
ποτέ να μην πιστεύεις
αυτούς που λένε ποιήματα
κι ούτε να τους λατρεύεις…


μην τους ακούς τους ποιητές
κι αυτούς που γράφουν ρύμες
κι ότι κι αν λέγεται γι αυτούς
να ξέρεις είναι φήμες…


Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Η νύχτα φόρεσε ξανά
Το μαύρο της καπέλο
Μοιάζει γυναίκα που πενθεί
Και που φοράει Βέλο…


Θ ανάψω πάλι το κερί
Όπως και κάθε βράδυ
Που διώχνει όλα τ άσχημα
Που υπάρχουν στο σκοτάδι..


Μα να σου εκεί στα ξαφνικά
Βλέπω ένα αστεράκι
Να τρεμοπαίζει μοναχό
Σαν άδειο καντηλάκι…


Εκεί θα στείλω μήνυμα
Για να το δεις απόψε
Με της αγάπης μαχαιριά
Τη μοναξιά μου κόψε…


Να βάλεις λάδι στη φωτιά
Ν ανάψει το καντήλι
Όταν θα λεν το σ αγαπώ
Τα δυο γλυκά σου χείλη…


Τότε τ αστέρι το μικρό
Θα γίνει Ανδρομέδα
Εσύ είσαι το άλφα μου
Εσύ και το ωμέγα…

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…