ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Βγήκαν λάμιες στο ποτάμι
σύννεφο έβαλαν γιορντάνι
κι άντρας ζώνει τ' άρματά του
πάει ταμένος του θανάτου


Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι... γαρούφαλλό μου...
άι... γαρούφαλλό μου...


Άλογο φαρί καβάλα
δράκοι του'στησαν κρεμάλα
μπρος στο μαρμαρένιο αλώνι
στέκει και το πεταλώνει


Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν'αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι...γαρούφαλλό μου...
άι...γαρούφαλλό μου...


και στην άκρη, στο ποτάμι
μια φλογέρα, ένα καλάμι
κάνει τον καημό φλογέρα
το παράπονό του αέρα


Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι...γαρούφαλλό μου...
άι...γαρούφαλλό μου...




Ποιος πονεί και ποιος το θέλει
του ανέμου οι Αρχαγγέλοι
του καπνού 'ναι και τ' ανέμου
δεν το βάσταξα ποτέ μου


Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν'αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι...γαρούφαλλό μου...
άι...γαρούφαλλό μου...




Του Χάρου ειν το πανηγύρι
το χορό νεκρός να σύρει
τ' άστρα μες στο παραγάδι
και τον ήλιο στο σημάδι
Και ποιος θα σου κρατήσει


άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι...γαρούφαλλό μου...
άι...γαρούφαλλό μου...
                                                         
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΟΥΦΑΣ..


ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Όμορφο πράγμα ο έρωτας
Το ποιο γλυκό του κόσμου
Γι αυτό λοιπόν αγάπη μου
Την αγκαλιά σου δως μου …


Έλα να ταξιδέψουμε
Στου έρωτα τα μέρη
Εκεί που η αγάπη μας
Μόνο εκείνη ξέρει…


Στα πορφυρά τα σύννεφα
Γι αγάπη θα μιλάμε
Και οι νεράιδες γύρω μας
Τους δυο μας θα φυλάνε….


Άγγελοι με λευκά φτερά
Θα ψάλλουν μελωδίες
Κι από τα δυο μας σώματα
Θα βγαίνουν ευωδιες….

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Θέλεις να προχωρήσουμε
Μαζί μου είπες ένα βράδυ
Και η φωνή σου ήταν απαλή
Γλυκεία σαν ένα χάδι…


Σαν την σειρήνα
Άρχισες να τραγουδάς για μένα
Είχα τα μάτια μου κλειστά
Τα χέρια σηκωμένα…


Έτσι μας βρήκε η χρυσαυγή
Κι έφυγε το φεγγάρι
Έλιωσε το μικρό κερί
Έσβησε το φανάρι….


Ο ήλιος βγήκε χαλαρά
Τεμπέλικα στη χώρα
Άνοιξα τα ματάκια μου
Και είσαι μακρια μου τώρα…

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Μια κραυγή απελπισίας
Και ένας πόνος δυνατός
Βγήκε μέσα απ την καρδιά μου
Τώρα που είσαι μακρια μου..


Σκίζει βουνά και θάλασσες
Αυτή μου η κραυγή
Θα συντροφεύει τα πουλιά
Έως τη χαραυγή…


Είναι σφαλά τα χείλη μου
Δεν ξέρουν να μιλάνε
Πονάνε μόνο αγάπη μου
Πονάνε κι αγαπάνε….

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Με πούλησες σε μια στιγμή
Που εγώ σ είχα ανάγκη
Και τα όνομα σου έλεγα
Τη μέρα και το βράδυ….


Έτσι λοιπόν με πρόδωσες
Με μια αγκαλιά λουλούδια
Που ήταν φιλί για μένανε
Αλλά φιλί του Ιούδα….


Μπορεί και να το ήθελα
Εκείνο το φιλί σου
Μα ακόμα δεν κατάλαβα
Πως έμπλεξα μαζί σου…


Ήταν τα μάτια τα μελιά
Ήταν το μαύρο δάκρυ
Μου έδιωξε τις αναστολές
Τις έβαλε στην άκρη…


Κι όμως δεν το περίμενα
Εσύ να με προδώσεις
Και του Ιούδα το φιλί
Στα χείλη να μου δώσεις….


Θέλω μονάχα να γελάς
Ακόμα κι αν πονάω
Γιατί εγώ αγάπη μου
Ξέρω και σ αγαπάω….


Εσύ Γέλας κι εγώ πονώ
Καθόλου δεν σε νοιάζει
Μα η δική σου η φυγή
Εμένα με τρομάζει…


Ξέρω πως δεν θα ξαναδώ
Τα μάτια τα μελιά σου
Ούτε και την εικόνα σου
Και τη ζεστή αγκαλιά σου….


Μια θλίψη έχω στην καρδιά
Μια μεγάλη θλίψη
Το γέλιο σου το καθαρό
Για πάντα θα μου λείψει…

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Το μαύρο πέπλο έριξε
Η νύχτα στην αυλή μου
Είναι η ώρα που εγώ
Ανάβω το κερί μου…


Θα έρθουν πάλι ξωτικά
Νεράιδες και αγγελάκια
Γοργόνες απ τη θάλασσα
Λευκά περιστεράκια …


Θ αρχίσουν να μου τραγουδούν
Για σένα θα μου λένε
Τα όμορφα τα ματάκια σου
Για την αγάπη κλαίνε…


Μην κλαις αγάπη όμορφη
Μην κλαις και μη λυπάσαι
Ένα μονάχα σου ζητώ
Ευτυχισμένη να σαι …

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Νεράιδες έχουν μαζευτεί
Απόψε στο ποτάμι
Και με τα άγια χέρια τους
Σου πλέκουνε στεφάνι..


Να το φορέσεις στα μαλλιά
Βασίλισσα να γίνεις
Και διαταγές σ όλους μας
Συνεχεία εσύ να δίνεις…


Εσύ είσαι πλάσμα του ουρανού
Με λάμψη από τα αστέρια
Φοράς τον ήλιο στα μαλλιά
Έχεις ρόδα στα χέρια…

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Όταν θα δεις στα μάτια μου
Να τρέχει ένα δάκρυ
Μη μου μιλήσεις Άσε με
να κλαίω εκεί στην άκρη…


όταν τα δάκρυα καυτά
κυλούν από τα μάτια
να ξέρεις την αγάπη μου
έκανα εγώ κομμάτια..


την έδιωξα την πλήγωσα
και βγήκε απ το μυαλό μου
ίσως γιατί δεν άξιζε
να είναι στο πλευρό μου…


τώρα θα ζω μοναχικά
χωρίς να σε θυμάμαι
και ήσυχος τα βράδια μου
να ξέρεις θα κοιμάμαι…


ούτε που θα σε σκέφτομαι
δεν θα πονώ για σένα
γιατί η ζωή σου αγάπη μου
ήταν μεγάλο ψέμα…

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Το χέρι εγώ το άπλωσα
Κι ακόμα στάζει αίμα
Όμως εσύ δεν το έπιασες
Κι αυτό είναι το θέμα…


Το αίμα στάζει συνεχώς
Και βγαίνει απ την καρδιά μου
Δεν είδες δεν κατάλαβες
Τι σκέψη τη δικιά μου …


Σου τ είπα με τον άνεμο
Στο είπα με τ αγέρι
Θέλω εσύ να το κρατάς
Το άδειο μου το χέρι…


Ίσως γιατί εσύ μπορεί
Να ξέρεις τι ζητάει
Γιατί μπορεί να είσαι εσύ
Που θέλει να κρατάει…


Πιαστο λοιπόν Τι το κοιτάς
Πιαστο και μη φοβάσαι
Θέλω μόνο να μ αγαπάς
Κι όχι να με λυπάσαι…

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Για την αγάπη μου θα πω
Θέλω να τραγουδήσω
Να διώξω πόνο και καημό
Μην τύχει και δακρύσω…


Έχω καημό στα στήθη μου
Καημό που με τυφλώνει
Άλλη από σένα μάτια μου
Κοντά μου δε ζυγώνει…


Έλα λοιπόν αγάπη μου
Στην αγκαλιά μου πάλι
Γιατί να ξέρεις πως καμιά
Ποτέ της δε θα βάλει…


Είναι δική σου η αγκαλιά
Δικά σου και τα χάδια
Είναι αυτά που σε ζητούν
Τις μέρες και τα βράδια…

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Αν σταματήσω κάποτε
Να γράφω εγώ για σένα
Να ξέρεις πως πισθάγκωνα
Τα χέρια έχω δεμένα…


Εσύ τα έδεσες σφικτά
Τίποτα να μη γράφω
Γιατί φοβήθηκες πολύ
Τίποτα μήπως πάθω…


Αν σταματήσω κάποτε
Για σένα να μιλάω
Να ξέρεις ότι σ αγαπώ
Κι ότι σ αναζητάω…


Και αν χαθώ απ τα μάτια σου
Καθόλου δε με βλέπεις
Να ξέρεις είμαι μακρια
Κι εγώ είμαι ο φταίχτης…


Εσύ δε φταις σε τίποτα
Εγώ τα φταίω όλα
Γιατί η ευτυχία σου
Μετράει πάνω απ όλα….

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Μάτια του κόσμου μου στολίδια φωτεινά, σε παραδείσους θησαυροί μου μαγεμένοι,
η εικόνα σου,όνειρο, μπροστά μου ξεπηδά
φάρος σβηστός για την ψυχή μου την χαμένη...


Χείλη τριαντάφυλλα αυτά που αγαπώ,
με ευωδιές,με χρώμα, μα και αγκάθι,
κάθε φίλι και μια ευτυχία που πονώ,
που καθρεφτίζει όσα η καρδια διψά να μάθει...


Ένα χαμόγελο όλο φως, ο ήλιος της ζωής μου,
τόσο αθώο, παιδικό, τόσο αγαπημένο
πήγη ελπίδας και χαράς κάθε στιγμής μου,
μοιάζει από άγγελο να είναι αυτό κλεμμένο...


Χέρια απαλά, χέρια τραχιά, μ'άγγιγμα που λυτρώνει,
σαν μελτεμάκι δροσερό που κάθε φόβο διώχνει,
καθώς αφήνουν στο κορμί γλυκά ένα χάδι,
καθώς γλιστράνε στα μαλλιά το μεθυσμένο βράδι..


Και μια αγκαλιά σαν άβυσσος ανοίγεται μπροστά μου
που με καλεί να αφεθώ σ'όσα ζητά η καρδιά μου,
ίσως ματώσω ή και χαθω στην τρέλα μιας απάτης,
ίσως όμως και να σωθώ απ΄τη φλόγα της αγάπης...


Το "σ'αγαπώ" μου, ανάσα μου, για να μπορώ να αντέχω,
έναν άδειο κόσμο, σκοτεινό, μακριά σου υπομένω,
κάθε σου λέξη, φυλακτό μες την καρδιά μου έχω,
όσο το αγιο "σ'άγαπώ" απο τα χείλη σου προσμένω..


Μέσα σ΄αυτό το "σ'αγαπώ" έκλεισα την αλήθεια,
όσα φοβάμαι πως ποτέ δε θα σου πω,
φυλακισμένη η καρδιά μου μες τα στήθια,
ψάχνει επίλογο σε ρόλο τραγικό...

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Αγάπησα ένα ξωτικό
Μια μικρή νεράιδα
Που μου χει πάρει την καρδιά
Κι έχω καρδιά άδεια…


Μέσα στα σύννεφα πετά
Σ ομίχλη κατεβαίνει
Μα την δική μου την καρδιά
Δεν την καταλαβαίνει…


Μέσα στο δάσος κατοικεί
Κι έρχεται εδώ τα βράδια
Ξέρει το δρόμο να με βρει
Γνωρίζει τα σημάδια…


Μου κάνει νάζια μαγικά
Μου ψιθυρίζει λόγια
Από αυτά τα όμορφα
Που στέκουν σ αναλόγια…


Θα μπω στο δάσος μια βραδιά
Εγώ για να την κλέψω
Γιατί αυτή τη μοναξιά
Δεν θα μπορώ ν αντέξω…

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΑΓΟΥ.....

Μέσα στο δάσος κατοικώ

Κι έχω για συντροφιά μου

Νεράιδες των παραμυθιών

Φίλους τα ξωτικά μου…